Mijn dochter is op het moment van schrijven een jaar en drie maanden oud. En net als bijna alle andere kleine mensjes die ik ken, is ze verzot op telefoons en tablets. Het is zelfs zo erg dat haar moeder en ik nu al hebben afgesproken dat ze slechts 1 keer per dag een kwartiertje op de iPad mag: als wij aan het koken zijn. Zij blij, wij blij, iedereen blij.
Eén app is favoriet: SoundTouch. Het idee achter de app is simpel. De baby klikt op een van de 327 fotootjes van bijvoorbeeld dieren, muziekinstrumenten of vervoersmiddelen en het aangeklikte object komt schermvullend in beeld. Uit de luidsprekers klinkt de beschrijving (van ‘poes’ tot ‘front end loader tractor…’) en het geluid dat daarbij hoort. Niet alleen leuk, maar ook nog eens leerzaam. (Zo, schuldgevoel afgekocht… )
Op bezoek bij mijn broertje – tevens de vader van mijn neefje – stuitte ik op een klein fotoboekje met daarin een heleboel foto’s van familieleden en zijn vrienden. ‘Zo kan onze zoon toch alle namen en gezichten leren kennen van mensen met wie hij verbonden is maar die hij niet zo vaak ziet’, zo verklaarde broerlief. Een goed idee dat ik graag van hem jatte. Maar wie moest erin en wie dus niet? En hoe wist Amelie nu welke naam bij welke persoon hoorde? Dat zou ik haar elke keer moeten vertellen. Dat zou dodelijk vermoeiend zijn… 😉
‘Hier zou toch wel een app voor zijn?’
Ik vond niets in de AppStore en niets via Google.
Nou, dan maak ik die app toch zelf!
Ik verzon een werktitel (‘Baby Who is Who’) en schreef op hoe de app zou moeten werken.
‘De app Baby Who is Who leert je kind de gezichten en namen en/of stemmen van je familie en vrienden te kennen en herkennen. Idee is dat de ouders de app bij het eerste gebruik vullen met foto’s van familie, vrienden en bijvoorbeeld het kind zelf. Zij kunnen die foto’s in zelf aan te maken groepen droppen (bijvoorbeeld gezin, familie of vrienden). En zij zouden bij elke foto de stem en/of naam van de persoon moeten kunnen opnemen.’
Ik wist al precies hoe ik de app zou vermarkten: ik zou een betaalde versie en een uitgeklede versie maken. Eerst voor iPad en iPhone, maar als de app aansloeg natuurlijk ook voor de andere besturingssystemen. En ik zou de app in meerdere talen op de markt brengen.
1 kleinigheidje: ik kan helemaal geen apps ontwerpen noch ontwikkelen…
Geen reden om bij de pakken neer te zitten. Ik moest op zoek naar een ontwerper. Iemand die de ideeën in mijn hoofd in beelden om kon zetten. Ik kende er natuurlijk wel een paar, maar die wilde ik niet teveel tot last zijn. Daarbij: het moest ook op financieel gebied wel leuk blijven (voor mij dan…).
Het internet bracht uitkomst: ik kwam terecht op Fiverr.com, ‘The World’s Leading Marketplace for Professional Services‘. Een jongen uit Bangladesh ontwierp binnen 2 dagen voor $50,- vier screens voor me. Geen topkwaliteit, maar goed genoeg om door te kunnen.
Volgende stap: de zoektocht naar een app-ontwikkelaar. Iemand die de ontwerpen om kon bouwen tot een app (zodat die ook nog eens toegelaten zou worden tot de Appstore…). Ditmaal kwam ik terecht in India, bij een jongen die me direct de oren van de kop vroeg over ‘de flow’ van de app. Wat zou er op het eerste scherm gebeuren, wat op het volgende? En wat moesten de ouders kunnen doen en de kinderen – die de app zouden gebruiken – niet? Een dik uur later werden we het eens over de prijs.
Een week en 3 gesprekken verder leverde mijn nieuwe beste vriend me het aangescherpte design op. Aan de hand van het nieuwe ontwerp spraken we de app weer door en scherpten we ‘m nog verder aan.
Nu – weer 2 weken en 3 overzeese gesprekken later – zijn de ontwerpen gefinetuned en is de flow van de app sterk verbeterd. Komende week krijg ik de definitieve ontwerpen opgestuurd en kan het technische gedeelte beginnen. Stiekem hoop ik dat de app aan het eind van het jaar in de Appstore te downloaden is.
Waarom ik zoveel tijd en moeite in de app steek?
Veel bekenden die ik over de app vertel denken dat ik met de app snel geld wil verdienen. Dat is dus niet het geval. Natuurlijk, het zou leuk zijn als ik uit de kosten geraak, maar dat is niet het doel op zich. De illusie om überhaupt geld te verdienen aan de app verdween vanochtend helemaal, toen ik in Elsevier het stuk Appmakers zoeken naar de nieuwe Flappy Bird las. In een bijzin las ik daar dat als je eens een app ontwikkelt die succesvol is, je er gif op in kunt nemen dat je idee gekopieerd wordt en de app gekloond. Ach ja. I will take it as a compliment…
Waarom ik het dan wel doe? Simpel: ik wilde mijn idee ten uitvoer brengen. Het niet laten bij een idee in mijn hoofd, maar ervoor zorgen dat mijn idee werkelijkheid werd (of beter: wordt). Of in het Engels:
it’s not about ideas. It’s about making ideas happen!
En sja, dat kost dan een beetje geld. Maar dat is wel vaker het geval bij hobbies (zoals ook bij onze keeperscommunity onderdelat.nl…).
Testers gezocht!
Als de app over een tijdje ‘af’ is, heb ik natuurlijk mensen nodig die me van feedback gaan voorzien. Wat gaat er goed in de app en wat kan er beter? Om een van die testers te kunnen zijn, moet je aan 1 voorwaarde voldoen: je moet een iPad en/of iPhone hebben. Als je dan ook nog eens een of meer kinderen van jonger dan 6 jaar hebt, ben je helemaal geschikt.
Interesse om mee te helpen? Laat het me dan weten. Ik zal je eeuwig dankbaar zijn en je belonen met een gratis versie van de betaalde app!
Update 2/12: Testers genoeg!
Binnen 3 dagen hebben zo’n 50 mensen zich aangemeld om te helpen testen. Vrienden, familieleden, kennissen, oud-klasgenoten, mensen die ik helemaal niet ken. Fan-tas-tisch! Dat aantal lijkt me voldoende om van voldoende feedback voorzien te worden. Het is dan ook niet meer nodig om je aan te melden als testers. Maar als je hieronder wil zeggen dat je het een goed idee vindt, dan mag dat natuurlijk! Of schrijf je in op de Baby Who is Who nieuwsbrief.
Steven van meel
Ik doe mee broertje!
Alina van Liere
ik wil hem ook testen.
Sander van Geel
check! Ik ben erbij. Leuk idee!
Andrea
he Joris! Wat een leuk initiatief! En ja, ik wil ook best testen (met 3 kinderen onder de 6)!
Liesbeth
joshua en ik doen graag mee
Terry van de Beek
it’s not about ideas. It’s about making ideas happen!
Oh zo herkenbaar! Om mijn idee uiteindelijk te verwezenlijken, ben ik op een rijke meneer uit de Quote 500 afgestapt (misschien nog een tip) en die wilde me inderdaad financieel verder helpen met een hele gunstige lening! En zo kon ik dwars tegen alle crisis-tegenwinden in toch mijn idee uitvoeren: De Dyslexie-Express! Heerlijk gevoel. Dus los van het prachtige van deze app Joris: ik herken de weg er naar toe! Trouwens, de Dyslexie-Express zou ook wel een leuke app kunnen gebruiken!
Tino
leuk idee! Kom maar op met die testversie
Joris
Dank voor de reacties. Jullie staan allemaal op de lijst!
Rene Frauefelder
Joris, Wat een goed verhaal! Eenvoudig en oprecht. Ik heb in figuurlijke zin aan de wieg mogen staan van je app en volgde de ontwikkeling met belangstelling. Als je eind dit jaar bent bevallen, vier ik het nieuwe vaderschap graag met je mee. PS: kunnen we iets bedenken voor die pubers van mij 🙂
Jurrien
Laat maar komen die app. Wil uiteraard graag voor je testen. Succes gegarandeerd. Al zijn die kleintjes ook heel snel handig in het uitzetten van de app.
Eerste tip is dan ook: zorg ervoor dat er een beveiliging op zit dat de kleine niet zelf de app uit kan zetten. Die van mij is inmiddels al bedreven in foto’s en contacten deleten.
Joris
@Jur: Daar heeft Apple de functie Begeleide Toegang voor uitgevonden. Kwam ik achter nadat onze dame op mysterieuze wijze 4 apps had laten verdwijnen. http://www.iculture.nl/tips/begeleide-toegang-activeren-iphone-ipad/
Tof dat je mee test!
Pieter
Gozert, doe mij een Iphone en mijn kids van
2 en 6 zullen hem graag voor je testen. Nee, sorry.
Ik heb Android. Maar klasse dat je er voor gaat.
Succes man.
Groetjes, Pieter
Maartje
ik wil hem wel testen!
Malouk van der Burgt
Hoi Joris,
Wat een leuk idee en super dat je een idee weet te realiseren. Ik heb een zoontje van 16 maanden, lijkt me leuk om te testen!
Joris
@Maartje & Malouk: Leuk! Jullie staan op de lijst. De lijst, die nu overigens gesloten is want heb er al meer dan 50 mensen op staan. En dat lijkt me wel even voldoende… Ik houd jullie op de hoogte.
Hein van Iersel
Ik mag niet mee doen! Mijn jongste dochter is alweer lang de twintig gepasseerd en heeft geen app nodig om mij te herkennen, Maar kan jouw volgende klus niet een tool zijn om je eigen netwerk te herkennen? Dat bespaart je de ellende om op beurzen, congressen en netwerk-events pijnlijk langs elkaar heen te lullen, omdat je wel het gezicht maar niet de daarbij passende naam kent.
Joris
@Hein: Een persoonlijke frustratie, begrijp ik? Misschien moet jij daar jouw volgende klus van maken. Ik ben voorlopig nog druk met de baby-app en ken nog wel een goede ontwikkelaar. 😉