Update: 9 juli 2024, vanuit mijn podcastschuur in Nijmegen-Oost

Werk

Eind april stopte ik na 11 jaar als communicatiemanager bij Bovemij. De eerste twee maanden als ZZP’er zitten erop. Ik hielp mijn vervanger op weg en deed nog wat losse klussen voor mijn oud-werkgever. Half juni presenteerde ik voor de laatste keer OnderOns, de online medewerkersbijeenkomst. Een mooi slot van een prachtige tijd.

Tegelijkertijd begon dus ook mijn nieuwe leven als ZZP’er. En waar ik op hoopte, gebeurde: nu mensen wisten dat ik op de markt was, werd ik opeens gebeld.

Ik sprak met mezelf af dat ik wilde ervaren hoe het is om zelfstandig communicatieprofessional te zijn, om na de zomer te kunnen beslissen wat de volgende stap in mijn werkende leven gaat zijn. Maar ik ben er nu al achter dat ik het machtig mooi vind om in een week meerdere klanten te kunnen bedienen (alhoewel ik eerlijk moet zeggen dat mijn hoofd wel even moest wennen dat ik meerdere agenda’s tegelijkertijd bij moest houden, maar ook dat weet ik inmiddels te handle’en).

Na de vakantie ga ik 24 uur per week als ZZP’er aan de slag bij Cito, waar ik de rol van communicatiemanager zal vervullen; de afgelopen twee maanden was ik daar als 12 uur per week aan de slag. Cito wil zich nadrukkelijker uitspreken over haar visie op toetsen en examens. En daar draag ik graag aan bij! Heel benieuwd of die 24 uur per week voldoende is om de job done te krijgen. En of ik daarnaast nog wel voldoende ruimte heb om andere klussen te doen.

Privé

Inmiddels heb ik voor mijn podcast 024/7 67 interviews gehouden. Mijn laatste interview – met Andreas Hetfeld – was heerlijk. We gingen samen in de hyperfocus-modus en vergaten alles om ons heen. Waaronder de tijd… Na 1 uur en 50 minuten waren we er klaar mee. Het resultaat mag er wezen (al zeg ik het zelf). #poehee

Het nieuwe aan niet meer werken in loondienst is dat vakanties wat diffuser lijken te worden. Ik hoef geen vrije dagen meer op te nemen om vrij te zijn, maar dat klinkt fijner dan het is. Zo vind ik mezelf redelijk vaak terug achter mijn computer, omdat ik vind dat ik moet werken. Wat natuurlijk onzin is. Leerpuntje.

Reminder to self: nog een week werken en dan een maand niet. Lekker met de trein (en het gezin) naar Oostenrijk en de boel even de boel laten.

Gezondheid

Mijn eerste halve marathon ooit is volbracht. Begin juni, in Diepenheim. En het was een hel. Ik trapte met twee benen in mijn oude valkuil: te snel te hard gaan. En dat moest ik bekopen. Na 9 uur was mijn hartslag al skyhigh en die kreeg ik niet meer omlaag. De laatste 12 kilometers waren hels. Maar: ik ben niet gaan wandelen en heb ‘m gewoon uitgelopen. Toch wel een beetje trots.

Nu is het weer tijd voor het betreden van een nieuwe wereld: die van de fysieke training, bij Sportloods Oost, samen met Michelle. Elke week heerlijk een uur lang kapot gaan. Mooi man!

Lezen, luisteren, kijken

Veel te weinig goede boeken gelezen de afgelopen tijd (wel best veel slechte). De goede bewaar ik voor de vakantie.

Dekker – Future Ghosts

Villagers op (het heerlijke!) Down the Rabbit Hole

Dick Wittenberg – Wat doen we met de spullen?
Een portret van Nederland in één nalatenschap