28 februari 2008 Joris

Sinds gisteren ben ik te lezen op de weblog van Intermediair Forward, de site van Intermediair die vooral is gericht op starters op de arbeidsmarkt. Komende twee weken zal ik hier nog een aantal keer posten over mijn ervaringen.

Klik op de link om het bericht op de site van Intermediair te lezen, of lees ‘m hieronder…


Should I stay or should I go?

Het leven van een net afgestudeerde twintiger is zwaar. De wereld ligt aan je voeten, het enige wat je hoeft te doen is keuzes maken. Maar wat wil ik nou eigenlijk?

In september 2006 ben ik aan de RU afgestudeerd in de communicatiewetenschap. Mijn hele (zesjarige) studententijd heb ik geprobeerd dingen te doen die mij leuk leken en ook nog enigszins nuttig zouden zijn. Ik zat in een paar besturen, schreef mee aan het tijdschrift van mijn studie, organiseerde samen met een hoop anderen een wintersportreis voor zeshonderd studenten en volgde wat extra vakken. Het leven was simpel toen. Elke maand stufi op de bankrekening en elke week één dag werken in een magazijn om wat bij te verdienen. Geen zorgen, maar gewoon genieten. Heerlijk!

drs.
En toen was ik opeens doctorandus. Het was me, met veel moeite, gelukt mijn scriptieperiode te rekken van de eigenlijke negen maanden tot een maand of zestien. “Studeer je eigenlijk nog wel?”, mailde mijn begeleidster. Ja, dat deed ik. Tenminste, ik stond ingeschreven als student, maar niet van harte. Het einde van mijn studietijd was namelijk in zicht. Zou ik me, net als mijn eerder afgestudeerde vrienden, dan ook echt vast moeten gaan leggen? Minimaal veertig uur in de week op kantoor bij de baas, dikke auto onder de kont, vast inkomen, verhuizen? Het greep me naar de keel….

Misschien kon ik mijn idealen wel inzetten om mijn studententijd wat te rekken? Ik wilde toch ook mijn steentje bijdragen aan de maatschappij? Ja, ik zou in mijn eentje meehelpen het lerarentekort op te lossen! Als mij dat weer een jaar van het werkende leven af kon houden, waarom niet? Direct na mijn afstuderen begon ik dan ook aan de lerarenopleiding maatschappijleer. Een jaar lang ging ik een dag in de week naar de uni om daar zelf in de schoolbanken te zitten en drie dagen in de week naar een middelbare school in Eindhoven om daar voor de klas te staan. Ik was nog steeds een beetje student (inclusief OV!), maar ‘participeerde ook in het arbeidsproces’.

De eerste lesdag
Daar stond ik dan in november 2006. 25 paar ogen keken mij nieuwsgierig aan. Wie is die jongen in die gestreken blouse en net gepoetste schoenen? Moest híj ons wat gaan leren? Het vertrouwen werd gewonnen. Ik deed mijn ding en draaide mee. Maar dat was het dan ook wel. Werken op een middelbare school bleek niet mijn ding. Ik ergerde me aan de ellenlange vergaderingen, de conservatieve leraren en aan de leerlingen die naar les kwamen om ‘lekker bij te komen’. In de kerstvakantie (inderdaad, een groot voordeel van het lerarenwezen) besloot ik de knoop door te hakken: ik zou mijn opleiding afmaken, maar daarna niet op zoek gaan naar een baan in het middelbare onderwijs. Ik was een titel rijker, maar een illusie armer. Ik zou niet degene zijn die het lerarentekort op middelbare scholen op zou gaan lossen…

Aan de bak
Maar wat nu? Nog een studie? Op reis? Een traineeship? Het zou allemaal uitstel van executie zijn. Ik zou er aan moeten geloven: ik moest aan de baan. Het lot bepaalde dat ik in augustus 2007 in Tilburg kon beginnen. Een maand of vier eerder werd ik op een feestje aangesproken door een vriend van een vriend, die dacht dat hij wel een vacature voor me had. Hij had gelijk. Ik werk nu dan ook drie dagen in de week op de Hogeschool voor Journalistiek, een omgeving die professioneler is dan de middelbare school waar ik werkte, waar ik meer mijn ei kwijt kan en waar je de student niet aan de hand hoeft mee te nemen. Ja, dames en heren, ik heb het er naar mijn zin!

Maar de twijfel komt de laatste maand toch weer op. Is dit alles? Oeoeoeoeeee… Worden mijn talenten hier wel genoeg benut? Loop ik niet de kans vast te roesten, zoals sommigen van mijn collega’s? Is het niet verstandiger de overstap naar het bedrijfsleven te maken? Als docent kan ik toch nog wel terugkeren… Vragen, vragen, vragen. De twijfel blijft bestaan. De zoektocht naar mijn ideale baan blijft doorgaan. Should I stay or should I go?

Joris van Meel (28) rondde in 2006 zijn studie communicatiewetenschap af aan de RU in Nijmegen, om vervolgens binnen een jaar zijn eerstegraads bevoegdheid voor het vak maatschappijleer te behalen. Sinds zeven maanden is hij drie dagen in de week als docent taalbeheersing, tutor en studieloopbaanbegeleider verbonden aan de Fontys Hogeschool voor Journalistiek in Tilburg. De overige twee dagen in de week werkt hij als freelance journalist.

, ,

Comment (1)

  1. Ton Bennink

    Ik schets een maandagmiddag, oktober 2008. Een witte Ford Mondeo, nou vooruit van origine wit dan, zoeft aangedreven door een prettig ronkende dieselmotor over de A50 richting Keizerstad. Twee heren praten geanimeerd over het voorbije voetbalweekend, de journalistiek en de mooie stad Nijmegen. Het is dat een van de heren behoefte heeft aan het uiten van nostalgische Brabantse gevoelens, maar Utopia is wel heel dichtbij, zeker als de Clash uitblijft.

    Hoezo Should I stay or should I go?

    Oh ja, erg leuk om te lezen je weblog!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CONTACT

Benieuwd geworden? Of gewoon zin in een kopje koffie op thee? Neem dan contact met me op.

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.
Naam

Bel me

06 13 54 89 27

Volg me op Linkedin

Volg me op Linkedin

Linkedin