28 jan 2008, 03:09 – Door Onno Koster – GENDT – De Treffers won gisteren vrij eenvoudig met 3-0 bij De Bataven. Dat was mooi meegenomen na de dramatische nederlaag in de derby van vorige week, maar nog geen reden tot euforie. Daarvoor was de tegenstand te mager en moest keeper Joris van Meel, de stand-in van Erik Makaay, te vaak in actie komen.
Joris van Meel draagt zijn steentje bij
Keeper Joris van Meel van De Treffers was in de wedstrijd bij De Bataven de stand in van de geblesseerde eerste man Erik Makaay. Hij kreeg heel wat meer te doen dan hem lief was, maar het werd daardoor wel zijn wedstrijd. foto Fons Sluiter
Dat vond hij zelf ook: “Voor de rust was ik zelfs een paar keer bang dat het fout zou lopen. Vooral bij vrije trappen. Het moest wel mijn wedstrijd worden. Zo vaak sta ik er niet en vorige week was het als invaller minder gezellig. Maar in het begin van de tweede helft moest ik er ook nog een bal uithouden. En het was maar 1-0. Ik dacht ook nog even aan de eerste wedstrijd tegen De Bataven. Zoiets wil je niet nog een keer meemaken. Maar gelukkig heb ik het er goed afgebracht en is het inderdaad een beetje mijn wedstrijd geworden.”
De eerdere wedstrijd tegen De Batven dit seizoen was inderdaad een om niet nog een keer mee te maken. De Treffers verloor de thuiswedstrijd dankzij een knap staaltje betonvlechten van de Gendtenaren. Maar dat scenario kon gisteren na een halve minuut al de prullenbak in, want toen kregen de Groesbekers de 0-1 al in de schoot geworpen.
De Bataven begon namelijk onwaarschijnlijk slecht aan de wedstrijd. Het leek erop dat de Gendtenaren voor het eerst met het fenomeen ‘bal’ in aanraking kwamen. Al in de eerste minuut verdedigde tiener Giorgio Ashruf door het midden uit. Rob Zegers profiteerde dankbaar, stuurde Ricky Bochem weg, waarna Aleh Putsila de bal in het lege doel liep: 0-1.
Putsila liet daarna nog een paar dotten liggen en dat kwam de Groesbekers bijna duur te staan. De Bataven kreeg na een kwartier de organisatie een beetje op orde en begon zowaar een beetje mee te voetballen. Groots was het allemaal niet, maar het had zomaar gelijk kunnen worden. Van Meel moest een paar keer stevig aan de bak. Zo kreeg hij rond het halve uur binnen luttele seconden tot drie keer toe Thijs Waterink voor zijn neus. De Gendtse routinier mocht twee keer aanleggen na een vrije trap van Kevin Plasmans, twee keer redde de keeper knap. De aansluitende corner dwong Van Meel tot zijn grootste kunststukje. Hij ranselde dit keer een steenharde kopbal van Waterink onder de lat vandaan.
Kort daarna hield Van Meel na een fikse fout van Tom Verhaar ook Michel Ensing nog van een doelpunt af. Datzelfde deed hij in het begin van de tweede helft, al was Ensings kansrijke schot toen wel erg onschuldig. Het was Van Meels laatste kans om op te vallen, want na een kwartiertje in de tweede helft deed Bochem na een flitsende combinatie door het midden de wedstrijd op slot (0-2). De Bataven gaf het op en de Groesbekers freewheelden naar 0-3 via Said Echarqui. Het had nog wat meer kunnen zijn, maar daar zat verder niemand mee.
Check het bericht ook op de site van De Gelderlander!
