Sinds een tijdje heb ik een Minibieb in mijn voortuin staan. Ik kocht via Marktplaats een oud keukenkastje, ramde er twee palen naast, zette er een dakje op en schilderde het geheel wit. En toen zette ik er mijn overbodige boeken in. Een stuk of 20. Romans, een paar kookboeken, een managementboek. Op het kastje hing ik een handgeschreven brief met wat achtergrondinformatie.

En toen ging ik er eens goed voor zitten. Wat zou er gaan gebeuren? Zou de kast gemold worden, zoals sommige doemdenkers dachten. Zouden mensen mijn boeken meenemen, maar er geen andere voor in de plek zetten (zodat er de komende jaren een leeg kastje in mijn voortuin zou staan)? Of zou de MiniBieb gaan leven, en vele buurtgenoten verblijden met nieuw leesvoer?

Tromgeroffel…. Er vielen mij in elk geval 5 dingen op… 

1) Mensen konden niet geloven dat ze GRATIS een boek (of meer boeken!) mee mochten nemen

Dag 1. Het kastje ging open. Mensen keken vluchtig om zich heen. Mocht dit echt? Konden zij echt ‘voor gratis’ een boekje meenemen? Vanaf mijn bespiedplek knikte ik hard: neem het mee, neem het mee! Pas nadat ze mijn briefje gezien en gelezen hadden, begrepen ze dat het legaal was wat ze deden. Na een paar weken voelde ik zo mee met de wannabe-lezers die aan zichzelf begonnen te twijfelen dat ik met wat plakstickers de woorden ‘Minibieb’ en ‘Doneer een boek en/of neem een boek mee’ op het kastje heb geplakt. En dat doen ze nu.

2) Sommige mensen fietsen om voor de Minibieb!

De Berg en Dalseweg is in Nijmegen een druk bewandelde straat. En omdat we vlakbij Bloemisterij het Molentje wonen, is het voor ons huis misschien nog wel drukker dan op veel andere plekken in onze straat. Onze Minibieb trekt dan ook veel bekijks en veul volk. Maar wat ik niet verwacht had, was dat mensen speciaal voor de bieb om zouden fietsen. Om wat boeken te doneren. Of om te kijken of er nog wat nieuws te lezen had. Ze komen aanfietsen, stappen af, pakken of donderen een boek en fietsen weer terug. Mooi man!

3) Sommige mensen gebruiken de Minibieb als oud-papierbak…

We gingen laatst een weekje op vakantie. Bij thuiskomst bleek de bieb overstelpt met boeken. Er stond zelf een doos voor de bieb, waarop iemand gezet had ‘Graai maar raak!’. Ik glimlachte, zuchtte een keer diep en begon te selecteren: binnen een paar minuten gooide ik de helft van de boeken in de papierbak. Alles waar ik me van voor kan stellen dat andere mensen het willen lezen, mocht (en mag) in de bieb staan. De rest kieper(de) ik eruit. En ja, dat is subjectief, ja. Maar ik weiger mijn hele tuin vol met boekenkasten te zetten om alle gedoneerde boeken in kwijt te kunnen. 😉 Weg met de Bouquet-reeks, weg met Konsalik en weg met de verzamelreeksen van Readers Digest. Ruim baan voor goede en leuke boeken!

4) Gerda van Wageningen heeft een fan in de buurt

Ik had nog nooit van Gerda van Wageningen gehoord. Tot ik in week 1 opeens 2 boeken van haar in mijn kastje zag verschijnen. Ik pakte ze op, las de titels (‘Ruisend graan’ en ‘Idylle aan het water’) en zag de sticker ‘Haar 100e boek!‘ op een van de boeken geplakt. Na drie zinnen gelezen te hebben wist ik het zeker: zonder te twijfelen gooide ik de boeken in de papierbak. De dag erop keek ik weer in mijn kastje: er stonden opnieuw 2 Gerda-boeken in. De Gerda-fan dacht waarschijnlijk dat zij iemand ontzettend blij had gemaakt met haar boeken. En opnieuw verwijderde ik de boeken. Zo ging het 4 dagen achter elkaar door. En toen waren de Gerda-boeken op… Mocht de Gerda-fan (of Gerda zelf) dit lezen: het spijt me, haat me en veracht me. But don’t shoot the messenger. 

5) Er komt geen einde aan!

De Minibieb is nu 2,5 maand open en er blijven maar nieuwe boeken in de Minibieb gezet worden! Zelf heb ik er ook al een boek of 5 uit kunnen pakken die al jaren op mijn verlanglijstje stonden. Eentje van Julian Barnes, wat boeken over innovatie binnen organisaties en het boek van Bettine Vriesekoop over haar tijd in China.

Benieuwd wat me de komende maanden nog meer op gaat vallen…