Precies een maand geleden startten we met onze Autodeelcoöperatie Nijmegen-Oost. Met 35 huishoudens delen we nu 6 elektrische auto’s. Wat ik in die maand leerde? Vijf dingen

Les 1: Je moet veel meer rekening houden met andere mensen. En dat is best even wennen…
Ik was nooit zo goed in auto-onderhoud. Liet m’n zooi liggen. Waste ‘m nooit. Nu moet ik omgaan met de auto zoals ik zou doen wanneer ik ‘m van iemand zou lenen. En dat is even wennen. Zo liet ik (of beter gezegd: mijn zoon!) vieze zakdoekjes in de auto achter. En het lukte me al 2 keer niet om de auto op te laden, zodat de gebruiker na mij een half lege accu had… Initiatief nemen is één ding. Het goede voorbeeld geven blijkbaar een tweede.

Les 2: Je leert nieuwe gewoontes aan doordat je de omgeving verandert
Ik moet een paar 100 meter lopen om bij de dichtstbijzijnde auto te komen. En dan kan het ook maar eens zo zijn dat die net op pad is als ik ‘m nodig heb. Gelukkig maar, want er moet per maand 2000 kilometer per auto gereden worden om uit de kosten te komen. Dan zijn er gelukkig nog altijd 5 andere auto’s in de buurt die mogelijk wel beschikbaar zijn. De makkelijkste weg is weg. En dat is keifijn.

Les 3: Autorijden is knalduur. En dat heb ik nu pas echt door…
Vroeger vielen al die losse kosten niet op: verzekering, belasting, onderhoud, afschrijving, benzine. Nu zie ik elke maand zwart-op-wit dat ik omgerekend €0,48 per km betaal. Laatst ging ik op en neer naar Made. Dat ritje kostte me €75 Maar: dat betaalde ik vroeger ook (omgerekend zelfs meer!). Alleen zag ik het nooit zo helder als nu.

Les 4: Autodelers zijn stuk voor stuk toffe mensen!
Natuurlijk: niet alles verliep vlekkeloos. Sommige mensen kregen de auto met de app niet aan de praat of op slot. En anderen wilden graag met Pasen een weekend weg met een van onze grotere auto’s maar die waren helaas al gereserveerd…

Zo mooi om te zien hoe mensen elkaar vanaf dag 1 hielpen. De dame die de auto niet op slot kreeg? Binnen 5 minuten stonden er 2 buren naast haar om haar op weg te helpen. En dat gezin dat weg wilde met de grote auto? Die kreeg ‘m, omdat een ander ’m spontaan opgaf.

Les 5: Autodelen werkt dus gewoon!
We verkochten direct onze auto. En daar heb ik nog geen moment spijt van. Sterker nog: ik ben superblij en opgelucht dat ik van dat ding af ben. Onze oprit bouwen we nu trouwens om tot een giga-moestuin.

Leve onze autodeelcoöperatie. En leve al die toffe mensen met wie ik nu een coöperatie vorm! Dat we samen nog maar heel veel kilometers mogen rijden. En samen nog maar heel veel problemen mogen ervaren, zodat we die samen kunnen oplossen. 🙂