‘Kaas voor kerels’. De slogan waar kaasboer ERU zijn product ERU Prestige mee aanprijst. Maar slaat ERU hier niet enorm de plank mis door zich op één kleine doelgroep te richten?

Een marketeer denkt in doelgroepen. Belangrijkste vraag: wie moet mijn product gaan kopen wanneer het in de winkel ligt? Het antwoord was volgens de ERU-kaasmarketeer simpel: KERELS. De Prestige is namelijk ‘lekker pittig van smaak’, omdat het gemaakt wordt van ‘extra gerijpte, belegen kazen die meer dan 16 maanden hebben kunnen rijpen’. Achterliggende redenering voor de kerelcampagne is dus dat alleen kerels van pittige kaas houden. Maar is dat wel zo?

ERU richt zich op de doelgroep kerels en sluit daarmee ‘dames’ (en mannen die niet van pittige kazen houden en dus niet stoer zijn, zoals ik) uit. Is dat slim? En zou ERU onderzoek gedaan hebben naar de smaakpapillen van mannen en vrouwen? Of gaat de kaasgigant uit van een vooroordeel dat dames alleen van zachte –smaakloze- kaasjes houden en stoere mannen –ook wel kerels genoemd- van kaas waar wel smaak aan zit?

Wat het antwoord ook is: het maakt niet uit. De kerelcampagne van ERU valt op. ERU provoceert. En ERU roept discussie op met de kerelkaas. Mensen schrijven er blogjes over, reageren zich gek en winden zich op. En jawel: ze herkennen in de winkel de ERU Prestige. ‘Kaas voor Kerels!’ Om het kaasje vervolgens in hun winkelmandje te draperen. Om de smeerkaas – zodra ze thuis zijn – thuis lekker op de boterham van hun kerel kunnen smeren. Ja, de marketeer van ERU heeft er wel kaas van gegeten.